Η διαδικασία του κάθε έργου, απαιτεί τη σωστή διαχείριση του χρόνου, μέσα από μια πορεία που το παιδί καλείται να δοκιμάσει και να ξαναπροσπαθήσει, μαθαίνοντας με αυτόν τον τρόπο μέσα από τα λάθη του, χωρίς να απογοητεύεται και να παραιτείται. Η σημασία του πειραματισμού και του λάθους, σε ένα προστατευμένο πλαίσιο, είναι εξαιρετικά σημαντική για τη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, ιδιαίτερα όταν μπορεί να δει και να αποτιμήσει άμεσα τις επιπτώσεις του στην ομάδα και στην επίτευξη του τελικού στόχου.
Η ρομποτική αποτελεί ουσιαστικά την επίλυση ενός προβλήματος. Κάτι τέτοιο απαιτεί από το παιδί να εμπλακεί ενεργά στο σχεδιασμό των επιμέρους βημάτων, αλλά και να αξιολογεί συνεχώς την πορεία του. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ ενισχυτική στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού, αφού καλείται να συνδυάσει και να επεξεργαστεί πολλά στοιχεία ταυτόχρονα, απαιτώντας την διατήρηση της προσοχής και της συγκέντρωσής του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι δεξιότητες που αποκτώνται από τα προγράμματα ρομποτικής, δεν περιορίζονται στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά γενικεύονται. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μαθαίνουν, ουσιαστικά, να σκέφτονται. Άλλωστε είναι αποδεδειγμένο, ότι μέσα από την επαναληψιμότητα των νοητικών διεργασιών ενισχύονται και διευρύνονται τα νευρωνικά δίκτυα στον εγκέφαλο. Με αυτόν τον τρόπο είναι εφικτή η βελτίωση της επίδοσης και σε άλλα αντικείμενα (σχολικά μαθήματα, γλώσσες, ομαδικές δραστηριότητες, κ.ά.), καθώς ο εγκέφαλος «εκπαιδεύεται».
Το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι τα παραπάνω επιτυγχάνονται μέσα από τη διαδικασία του παιχνιδιού, κάνοντας τη μάθηση ευχάριστη και διασκεδαστική. Η μέχρι τώρα εμπειρία στα προγράμματα ρομποτικής δείχνει ότι τα παιδιά δεσμεύονται στη διαδικασία, παρακολουθώντας τα με ενθουσιασμό και πολύ θετική διάθεση.
Σωτηρία Κυριαζίδου
Ψυχολόγος,
Ψυχοθεραπεύτρια,
Κλινική Νευροψυχολόγος, MSc
