Ας εξετάσουμε πρώτα το θέμα του νου. Είναι αναγκαίο να ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε τα ελαττώματα εκείνα που μας κάνουν να εργαζόμαστε ενάντια στην Ενότητα και σε δυσαρμονία με τις επιταγές της Ψυχής και για το ότι πρέπει να απαλείφουμε τέτοια ελαττώματα καλλιεργώντας τις αντίθετες προς αυτά αρετές. Μια ειλικρινής αυτοεξέταση θα μας αποκαλύψει την φύση των σφαλμάτων μας.
Οι πνευματικοί σύμβουλοι <ψυχολόγοι> - αληθινοί θεραπευτές και φίλοι- θα πρέπει να μπορούν να μας βοηθήσουν να έχουμε μια πιστή εικόνα του εαυτού μας.
Η τέλεια μέθοδος για να το μάθουμε αυτό είναι μέσω της γαλήνιας σκέψης και του διαλογισμού και με το να φέρνουμε τον εαυτό μας σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ειρήνης, ώστε οι Ψυχές μας να μπορούν να μας μιλήσουν μέσα από την συνείδηση και την διαίσθηση μας και να μας οδηγήσουν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.
Αν μπορούμε να αφιερώνουμε καθημερινά λίγο χρόνο, ολομόναχοι και μέσα σε έναν όσο γίνεται πιο ήσυχο χώρο, χωρίς τίποτε να μας διακόπτει, και απλά να καθόμαστε ή να ξαπλώνουμε ήσυχα, διατηρώντας το νου μας κενό (να φέρουμε όλες μας τις αισθήσεις σε αρμονία , σύμφωνα με το Κοινό Νου του Παρμενίδη), ή συλλογιζόμενοι γαλήνια το έργο μας στην ζωή, θα διαπιστώσουμε, ύστερα από λίγο καιρό, ότι σε τέτοιες στιγμές παίρνουμε μεγάλη βοήθεια και ότι μας έρχονται εκλάμψεις γνώσης και καθοδήγησης.
Θα διαπιστώσουμε ότι έρχονται απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν τα δύσκολα προβλήματα της ζωής και ότι γινόμαστε ικανοί να διαλέξουμε με εμπιστοσύνη το σωστό δρόμο. Στις ώρες εκείνες πρέπει η καρδιά μας να είναι γεμάτη από ειλικρινή επιθυμία να υπηρετήσουμε την ανθρωπότητα και να εργαστούμε σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της Ψυχής μας.
Ας θυμόμαστε πως όταν εντοπιστεί το σφάλμα, η θεραπεία δεν έγκειται στην καταπολέμηση του, ούτε στην χρησιμοποίηση της βούλησης και της ενέργειας με σκοπό την κατάπνιξη ενός κακού, αλλά στην σταθερή ανάπτυξη της αντίθετης προς αυτό αρετής, έτσι ώστε να απομακρυνθεί αυτόματα από την φύση μας κάθε ίχνος του εχθρού. Αυτή είναι η ουσιαστική και φυσική μέθοδος της προσπέλασης και της νίκης και του κακού, είναι δε πολύ πιο εύκολη και αποτελεσματική από το να πολεμάμε ένα συγκεκριμένο ελάττωμα.
Όταν αγωνιζόμαστε εναντίον ενός κακού, αυξάνει η δύναμή του, καθηλώνεται η προσοχή μας στην παρουσία του και καταλήγουμε σε μια πραγματική μάχη, όπου η μεγαλύτερη επιτυχία που μπορούμε να περιμένουμε είναι η νίκη που προκύπτει από την κατάπνιξη του, πράγμα που απέχει πολύ από το να είναι ικανοποιητικό, αφού ο εχθρός εξακολουθεί να παραμένει μέσα μας και μπορεί σε κάποια στιγμή αδυναμίας να ξαναφανεί ανανεωμένος.
Η αληθινή νίκη έρχεται όταν, αφήνοντας κατά μέρος το ελάττωμα, αγωνιζόμαστε συνειδητά να αναπτύξουμε την αρετή. Βαδίζοντας στον δρόμο της Ελάχιστης Αντίστασης.
Η φύση των σωματικών ασθενειών μας θα μας βοηθήσει υποδεικνύοντας μας την νοητική δυσαρμονία η οποία είναι η βασική αιτία της προέλευσης τους και ένας άλλος μεγάλος παράγων επιτυχίας είναι ότι πρέπει να έχουμε όρεξη για την ζωή και να μην την βλέπουμε μόνον σαν ένα καθήκον το οποίο πρέπει να υποστούμε με υπομονή, αλλά να βρίσκουμε πραγματική χαρά στην περιπέτεια του ταξιδιού μας μέσα σ΄ αυτό τον κόσμο.
Ας ασχοληθούμε τώρα με το φυσικό σώμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό δεν είναι παρά η γήινη κατοικία της Ψυχής, στην οποία διαμένουμε για λίγο μόνο καιρό, ώστε να μπορέσουμε να έλθουμε σε επαφή με τον κόσμο, με σκοπό να αποκτήσουμε πείρα και γνώση. Πρέπει να το χειριζόμαστε με σεβασμό και φροντίδα ώστε να είναι υγιές. Μεγάλη σημασία έχει η εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα. Το κρύο η το χλιαρό νερό όταν αλλάζεται περισσότερες από μια φορές είναι πλησιέστερα στην φυσική μέθοδο και διατηρεί υγιέστερο το σώμα. Η εσωτερική καθαριότητα εξαρτάται από την διατροφή και πρέπει να διαλέγουμε τροφή καθαρή και υγιεινή, όσο φρεσκότερη γίνεται και κυρίως φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς. Πρέπει να λαμβάνονται άφθονα υγρά για να καθαρίζει το σώμα, όπως καθαρό νερό (πηγής), φυσικά κρασιά και προϊόντα που παράγονται άμεσα στο εργαστήρι της φύσης και να αποφεύγονται πιο τεχνητά ποτά που γίνονται με απόσταξη.
Πρέπει να ενθαρρύνεται, σε ότι κάνουμε, η χαρούμενη διάθεση και να αρνούμαστε να μας καταπιέζει η αμφιβολία και η κατάθλιψη. Να θυμόμαστε δε ότι αυτά δεν προέρχονται από μας, γιατί η ψυχή μας γνωρίζει μόνο την χαρά και την ευτυχία.
Ίσως μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του υλισμού είναι η ανάπτυξη της ανίας και η απώλεια της εσωτερικής ευτυχίας.
Η κατάσταση της ανίας είναι υπεύθυνη για το ότι γινόμαστε δεκτικοί πολύ περισσοτέρων ασθενειών από όσο γίνεται γενικότερα αντιληπτό και καθώς σήμερα η ανία αυτή τείνει να εμφανίζεται από νωρίς στην ζωή, οι ασθενείς που συνδέονται με αυτήν τείνουν να παρουσιάζονται σε νεαρότερη ηλικία. Μια τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να συμβεί αν αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα της θεϊκής μας φύσης, την αποστολή μας στην ζωή και αν νιώθουμε χαρά στον να αποκτούμε εμπειρίες και να βοηθούμε τους άλλους.
Το αντίδοτο στην ανία είναι να ενδιαφερόμαστε έντονα και δραστήρια για ότι μας περιβάλλει να μελετάμε την ζωή στην διάρκεια όλης της ημέρας, να μαθαίνουμε διαρκώς από τους συνανθρώπους μας και από τα γεγονότα της ζωής την αλήθεια που βρίσκεται πίσω από όλα τα πράγματα, να χανόμαστε μέσα στην τέχνη της απόκτησης γνώσης και πείρας και να αναζητάμε τις ευκαιρίες που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε για το καλό των συνοδοιπόρων μας. Έτσι, κάθε στιγμή της εργασίας και του παιγνιδιού μας θα φέρνει μαζί της ένα ζήλο για μάθηση, μια επιθυμία για να βιώσουμε ουσιαστικά πράγματα, αληθινές περιπέτειες και αξιόλογα έργα. Η αληθινή ευχαρίστηση βρίσκεται στα απλά πράγματα της ζωής, γιατί αυτά βρίσκονται πιο κοντά στην μεγάλη Αλήθεια.
Η υποταγή, που μας κάνει να γινόμαστε αμέτοχοι ταξιδιώτες στο ταξίδι της ζωής, ανοίγει την πόρτα σε ανείπωτες ενάντιες επιδράσεις, οι οποίες δεν θα είχαν ποτέ την ευκαιρία να παρεισφρήσουν όσο η καθημερινή μας ύπαρξη συνοδευόταν από το πνεύμα και την χαρά της περιπέτειας.
Όποιος και να είναι ο σταθμός μας, είτε σαν εργαζόμενοι μέσα στην πολυάνθρωπη πόλη είτε σαν μοναχικοί βοσκοί πάνω στα βουνά, ας αγωνιζόμαστε να μετατρέψουμε την μονοτονία σε ενδιαφέρον, το ανιαρό καθήκον σε μια χαρούμενη ευκαιρία για εμπειρίες και την καθημερινή ζωή σε μια εντατική μελέτη της ανθρωπότητας και των μεγάλων θεμελιωδών νόμων του Σύμπαντος.
Ευκαιρίες για να παρατηρήσουμε τους νόμους της Δημιουργίας υπάρχουν άφθονες παντού: στα βουνά, στις πεδιάδες ή ανάμεσα στους συνανθρώπους μας. Ας μετατρέψουμε πρώτα την ζωή σε μια περιπέτεια έντονου ενδιαφέροντος, όπου η ανία δεν θα έχει πλέον θέση, και με την γνώση που θα αποκομίσουμε, ας ζητήσουμε να εναρμονίσουμε το σώμα και τον νου με την Ψυχή μας και με την μεγάλη Ενότητα της Δημιουργίας του Θεού.