Από το silentcrossing.wordpress.com
Τα κτίρια είναι γέρικα πλοκάμια που σαλεύουν μορφοκλασματικές καμπύλες. Ποια είναι η άλλη διαδρομή που ταξιδεύουμε μαζί για να σου πω ό,τι προφτάσω; Πίσω από μένα κάποιος γελάει σε μια αποθήκη φαρμάκων και μια κοπέλα μουντζουρώνει τις μέρες που δε θυμάμαι. Μόνο στο δρόμο θ’ ανταλλάζω τα δίκαια δώρα κι ευτυχώς είναι ακόμα νωρίς να γνωριστούμε σε μια βουή από παράταιρα χέρια (και πόσα άλλα ξεριζώσανε οι φίλοι για να υπνοβατούμε στων συζητήσεων τις ψυχρές αντηχήσεις για όλα τα ακίνδυνα χρόνια που ζούμε). Θα πάρει μήνες για να μου πεις πόσο με ήθελες τότε.
Φιλοξενία ιστοσελίδας Operon