Καιρός λοιπόν ν' αρχίσει να γίνεται λόγος, με δεσμευτικό αυτή την φορά τρόπο και για τους 500.000 Ορθόδοξους Σύριους, για τους 350.000 Ασσύριους-Χαλδαίους και φυσικά για τους 1.000.000 Έλληνες της Μικράς Ασίας, της Καππαδοκίας, της Θράκης και του Πόντου. Για την πασιφανή γενοκτόνο ενοχή της Τουρκίας, στο σύνολό της, η οποία διεγείρει το αίσθημα του αποτροπιασμού.
Μέχρι σήμερα, οι τούρκοι, όχι μόνον δεν απολογήθηκαν ποτέ για τις πράξεις τους, αλλ' αντιθέτως εξακολουθούν αναίσχυντα και θρασύτατα, να ενεργούν εξοντωτικά σε βάρος των Ελλήνων της κατεχόμενης Κύπρου, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου κι όπου αλλού στον Μικρασιατικό χώρο έχουν απομείνει Έλληνες.
Δυστυχώς όμως, η αδιαφορία και τα διαχρονικά πολιτικά τερτίπια στην χώρα μας, ενισχύουν και την εθνοκτόνο δράση των τούρκων, αλλά και την επιχείρηση εξόντωσης της μνήμης.
Η γνώση της ιστορίας δεν είναι έγκλημα. Δεν είναι φανατισμός. Δεν είναι εθνικισμός. Είναι καθήκον. Όπως εύκολα και δίχως απαγορευτικές αναστολές, εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για το ναζιστικό ολοκαύτωμα των Εβραίων, έχουμε την ίδια και παραπάνω ευθύνη να μιλάμε, να γράφουμε και να διεκδικούμε δικαίωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Είναι χρέος όλων μας, αν θέλουμε να προστατέψουμε τον κόσμο και την ανθρωπότητα από την επανάληψη τέτοιων εγκλημάτων.
Το παράδειγμα των Ελλήνων του Πόντου μας δείχνει διαρκώς ότι η συλλογική μνήμη, η ενότητα, η ομοψυχία και η καθημερινή προσπάθεια είναι οι σταθεροί πυλώνες πάνω στους οποίους πρέπει να χτίσουμε το μέλλον του σύγχρονου ελληνισμού.
Τη 19η Μαΐου, ο απανταχού Ελληνισμός αποτίει φόρο τιμής στα 353.000 θύματα της Ποντιακής Γενοκτονίας (1916-1923).
Ένα ακόμη στυγερό, ειδεχθές έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και του Ελληνισμού πραγματοποιήθηκε.
Ένα βαθύ τραύμα, μια βαθιά πληγή στη συλλογική συνείδηση του Ελληνικού Έθνους.
Η Ιστορία των Ποντίων είναι γραμμένη με αίμα, πόνο και προσφυγιά. Τα θύματα της τραγωδίας και όλοι εμείς εξακολουθούμε να κρατάμε τη μνήμη μας ζωντανή! Δεν ξεχνάμε! Επιζητούμε τη δικαίωσή τους. Κρατάμε τη συνείδηση μας σε εγρήγορση! Η προάσπιση της ιστορικής μνήμης είναι καταρχάς ηθικό αλλά σίγουρα ιστορικό και Εθνικό καθήκον. Πολύτιμη παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενεές Ελλήνων και Ελληνίδων.
Για ένα κόσμο ειρηνικό, ελεύθερο και δίκαιο.
Ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων συνεχίζεται. Και οφείλουμε να τον διατηρήσουμε ζωντανό.
Είναι χρέος συλλογικό, δικαίωμα και υπόθεση όλων μας.
Είναι χρέος και ευθύνη απέναντι στους 353.000 νεκρούς μας.
- ΘΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ,
- ΘΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ,
- ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ.
Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.