Η σαφής διαπίστωση πλέον ότι ο γερμανικός παράγοντας, με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε πρωταγωνιστικό ρόλο, δεν επιθυμεί να δώσει μία γενναία λύση για την ελάφρυνση του χρέους, παρά επιδιώκει να αξιοποιήσει το θέμα αυτό για να διατηρήσει την επιτροπεία και τις πολιτικές λιτότητας στη χώρα για πολλά χρόνια ακόμα, έχει αναγκάσει την κυβέρνηση να δει ξανά όλη την τακτική της και τους χειρισμούς που θα κάνει.
Είναι ενδεικτικό ότι μέσα στην ίδια (τη χθεσινή) μέρα, ο Αλέξης Τσίπρας εξέπεμψε αντιφατικά μηνύματα: Το μεσημέρι άφηνε να διαφανεί ότι μπορεί η κυβέρνηση να αποδεχθεί την οδυνηρή πρόταση, που κατέθεσε ο κ. Σόιμπλε στο eurogroup για το ελληνικό χρέος, ενώ το βράδυ πέρασε σε μία σκληρή ρητορική, με επιθετικές αιχμές για τον γερμανό υπουργό Οικονομικών.
«Η συμφωνία για το χρέος δεν επετεύχθη στο eurogroup επειδή ορισμένες πλευρές προώθησαν μία θολή λύση, που θα μετέθετε τις αποφάσεις και δεν θα έθετε τέλος στην αβεβαιότητα όσον αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ το πρόγραμμα στήριξης» επισήμανε ο πρωθυπουργός, κατά την ομιλία του στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος. Παραδέχτηκε δε ότι η πρόταση του κ. Σόιμπλε εμπεριείχε σχέδιο για το χρέος, που «δεν θα ήταν αρκετό» και πρόσθεσε με έμφαση ότι έχει έλθει η ώρα να γίνουν θυσίες από την πλευρά της Γερμανίας και του Ταμείου.
Ο κ. Τσίπρας ζήτησε να κάνουν υποχωρήσεις η Γερμανία και το ΔΝΤ και υπάρξει «μια καθαρή λύση, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επιλύει το γόρδιο δεσμό». Επανέλαβε ότι η Ελλάδα ζητά μία «συνολική λύση», εφάμιλλη των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων που έχει πετύχει και των θυσιών του ελληνικού λαού, έτσι ώστε να δρομολογηθεί η έξοδος από την «μνημονιακή επιτροπεία».
Ο πρωθυπουργός εξέφρασε πάντως την πεποίθηση ότι κατά τις τρεις εβδομάδες που ακολουθούν, έως το επόμενο Eurogroup στις 15 Ιουνίου, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα έχουν αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Στενεύουν τα περιθώρια για την ελληνική κυβέρνηση
Παρά τη ρητορική αυτή και τις «πιέσεις» που θέλει να ασκήσει η Αθήνα στους δανειστές, είναι μάλλον αντιληπτό από το Μέγαρο Μαξίμου ότι τα περιθώρια είναι εξαιρετικά στενά για την ελληνική πλευρά. Ιδίως για την κυβέρνηση, τα περιθώρια ελιγμών και αναμονής ακόμη στενότερα.
Η κυβέρνηση πέρασε από την ελληνική Βουλή ένα επώδυνο πολυνομοσχέδιο με μέτρα και άλλες ρυθμίσεις, ακριβώς στηριζόμενη στην προσδοκία ότι οι δανειστές θα δώσουν την περίφημη ρύθμιση για το χρέος, που θα επιτρέψει την ομαλή είσοδο στο πρόγραμμα, την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση και την σταθεροποίηση της οικονομίας. Οποιαδήποτε διάψευση αυτών προσδοκιών προκαλεί μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα στην κυβέρνηση. Ειδικά εάν η περίφημη αυτή ρύθμιση του χρέους συνοδευτεί ουσιαστικά με ένα νέο μνημόνιο πολλών ετών.
Όμως ακόμη μεγαλύτερο μπορεί να είναι το πρόβλημα εάν η κυβέρνηση διατηρήσει ψηλά τον πήχη για τη λύση του χρέους και απορρίψει τις προτάσεις που έχουν εμφανιστεί ή εμφανιστούν το αμέσως επόμενο διάστημα. Το πρόγραμμα θα βρεθεί στον αέρα με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας να τρέχουν και την απειλή της χρεοκοπίας τον Ιούλιο να επικρέμαται. Γι’ αυτό και το μεσημέρι χθες ο πρωθυπουργός άφησε περιθώριο αποδοχής της πρότασης Σόιμπλε ή μίας παραπλήσιας, έστω κι αν στη συνέχεια το Μαξίμου το «μάζεψε». «Η έξοδος στις αγορές μπορεί να επιτευχθεί είτε πάρουμε μια λύση που μας παρουσίασε ο κ. Σόιμπλε και αρνηθήκαμε, πόσο δε μάλλον με μια καλύτερη λύση για την οποία διαπραγματευόμαστε. Δυνατότητα πρόσβασης στις αγορές θα έχουμε με καλούς όρους» είπε χαρακτηριστικά σε εκείνη την παρέμβασή του.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση εργάζεται πλέον πάνω σε αυτή τη προοπτική. Πώς δηλαδή θα διαχειριστεί πολιτικά και επικοινωνιακά μία τέτοια, νέα υποχώρηση.
Ήδη στο δημόσιο λόγο της η κυβέρνηση αποφεύγει να μιλήσει για ακύρωση των μέτρων, που έλεγε ότι θα κάνει εάν δεν πάρει λύση για το χρέος, ενώ αποφεύγει πλέον να μιλήσει και για γρήγορη έξοδο, εντός του τρέχοντος έτους, στις αγορές, όπως υποσχόταν. «Στρατηγικός στόχος είναι η έξοδος στις αγορές στο τέλος του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 για μια σταθερή δυνατότητα δανεισμού με βιώσιμα επιτόκια» ήταν η... διορθωτική δήλωση του κ. Τσίπρα και η νέα κυβερνητική γραμμή.
Τουναντίον το βασικό και ίσως το μόνο πλέον επιχείρημά της για να περάσει και τη νέα επώδυνη συμφωνία για το χρέος, θα είναι η επίτευξη της ανάπτυξης. Ο πρωθυπουργός είπε χθες στη Θεσσαλονίκη ότι «το επόμενο διάστημα θα είμαστε επενδυτικός προορισμός - σημείο αναφοράς για τις οικονομικές εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο».
Πηγή: protothema.gr
ΝΔ: Διαψεύδουν τα περί «υπόγειας συνεννόησης με το Μαξίμου» για το χρέος
Είναι «πάγια» η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη υπέρ της εξεύρεσης λύσης, τονίζουν από την Πειραιώς - Επιμένουν ότι τα μέτρα απομείωσης του χρέους «έχουν καταστεί αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη εξόδου της χώρας από την κρίση»
«Δεν υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας με την κυβέρνησης για το ζήτημα του χρέους», διαβεβαιώνουν πηγές από την αξιωματική αντιπολίτευση, αποκρούοντας τη φημολογία σύμφωνα με την οποία η νεότερη τοποθέτηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη, για το χρέος είναι «αποτέλεσμα υπόγειας συνεννόησης με το Μαξίμου».
Τη σχετική σεναριολογία πυροδότησε η αποστροφή της ομιλίας που εκφώνησε το μεσημέρι της Τετάρτης ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα της γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος, σύμφωνα με την οποία: «Έχω καταστήσει σαφές προς όλους, εντός και εκτός Ελλάδας, ότι η λύση για το χρέος και η ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αποτελούν αδιαπραγμάτευτη εθνική προτεραιότητα».
Ο κ. Μητσοτάκης επέρριψε ευθύνες για την «αρνητική», όπως τη χαρακτήρισε, εξέλιξη που είχε το ζήτημα του χρέους κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Eurogoup τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς τους δανειστές. «Δεν δόθηκε, δεν ιχνογραφήθηκε καν, η λύση για το χρέος. Δεν δόθηκε φύλλο πορείας για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, το γνωστό QE», παρατήρησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Όλα αυτά, συμπλήρωσε ενώ «ο πρωθυπουργός προεξοφλούσε δημοσίως απρόσμενα θετικές εξελίξεις. Too good to be true, δεν θα μεταφράσω τα αγγλικά. Φαντάζομαι ότι ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι η φράση αυτή είναι γνωστή στο Πανελλήνιο. Αυτό που είναι άγνωστο είναι από πού αντλούσε την αισιοδοξία του. Άλλη μια απάτη ή άλλη μια αυταπάτη;».
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τόνισε ότι η λύση για το χρέος και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης «έχουν καταστεί αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη εξόδου της χώρας από την κρίση». Και απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους εταίρους επεσήμανε ότι «δεν επιτρέπεται η μειωμένη αξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης να αποτελεί άλλοθι για να μην τηρούν τις δικές τους δεσμεύσεις».
Διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται συγκεκριμένα στη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012 που «καθόρισε την ανάγκη να γίνουν επιπρόσθετες παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος», σημείωσε ότι «η συμφωνία αυτή θα είχε ολοκληρωθεί αν ο κ. Τσίπρας δεν έριχνε, στα τέλη του 2014,την τότε κυβέρνηση». Και πρόσθεσε: «Τώρα οι κυβερνώντες προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τη χώρα τα αυτονόητα».
Το ανέκδοτο με τον ορφανό που ζητεί επιείκεια
Συνεργάτες του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας απέρριπταν ισχυρισμούς ότι δήθεν ο κ. Μητσοτάκης άλλαξε η θέση της Νέας Δημοκρατίας για το χρέος. Προς επίρρωση μάλιστα της άποψης τους παρέπεμπαν στην πρόσφατη αντιπαράθεση στη Βουλή όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε δηλώσει στην πρωτομιλία του και είχε επαναλάβει στη δευτερολογία του τα εξής: «Βεβαίως και το πλαίσιο του χρέους έχει προδιαγραφεί από το 2012 αλλά κακώς οι πιστωτές μας δεν έχουν κάνει ακόμα τη ρύθμιση χρέους για την οποία έχουν δεσμευτεί».
Αποκρούοντας δε τις πρωθυπουργικές επικρίσεις ότι δεν παίρνει θέση ο πρόεδρος της ΝΔ είχε προσθέσει: Αυτά είπα στο εξωτερικό, αυτά είπα στην κυρία Μέρκελ, αυτά είπα στον κ. Σόιμπλε, αυτά λέω και στο Εθνικό Κοινοβούλιο, κύριε Τσίπρα. Για να μην μπλεκόμαστε. Θα περίμενα από εσάς στο ζήτημα του χρέους να μην επαναλάβετε αυτά τα οποία λέτε συνήθως περί «καταστροφικού PSI» και ότι «τίποτα δεν έγινε στο παρελθόν σχετικά με την απομείωση του χρέους».
Επίσης είχε επικαλεστεί δύο εκθέσεις βιωσιμότητας του χρέους που εκπονήθηκαν από το ΔΝΤ, μια του 2014 και μια του 2016 για να επισημάνει ότι η πρώτη εκτιμούσε ότι το χρέος θα έμπαινε σε μια τροχιά ταχείας αποκλιμάκωσης με αποτέλεσμα να είναι κοντά στο 60% του ΑΕΠ το 2060, ενώ στην τελευταία έκθεση τον Φεβρουάριο του 2017, το ίδιο ΔΝΤ, εκτιμά ότι το 2060 το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί στο 275% του ΑΕΠ. Θέτοντας δε το ερώτημα «τι μεσολάβησε, κύριε Τσίπρα;», έδωσε ο ίδιος την απάντηση λέγοντας: «Εσείς. Εσείς και ο κ. Καμμένος. Υπόσχεστε ότι θα φέρετε μια συμφωνία που θα μειώσει το χρέος στα επίπεδα που δεν θα έφτανε ποτέ εάν δεν είχατε αναδειχθεί πρωθυπουργός. Συγχαρητήρια, κύριε Τσίπρα, για την επιτυχία σας. Μου θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο που ο κατηγορούμενος για το φόνο των γονιών ζητάει επιείκεια επειδή είναι ορφανός».
Πηγή: protothema.gr
