Μεταξύ του Βρετανού πρωθυπουργού σερ Κιρ Στάρμερ, του πρώην δικηγόρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Βόρειο Λονδίνο, και του Ντόναλντ Τραμπ, του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία από τη Νέα Υόρκη, φαίνεται ότι υπάρχει μία σημαντική διαφορά χαρακτήρων και πολιτικών πεποιθήσεων. Τα πρώτα σημάδια δεν υποδηλώνουν μία άμεσα θετική συνεργασία. Παρόλα αυτά, προσπάθειες έχουν γίνει κυρίως από την πλευρά του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, Ντέιβιντ Λάμι, ώστε το Λονδίνο να προσεγγίσει τον Τραμπ και να κατανοήσει τις πολιτικές του.
Ο Λάμι έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να εξοικειωθεί ο ίδιος με τις αρχές της πολιτικής "America First" που υιοθετεί ο Τραμπ, μία πολιτική που επιδιώκει την ενίσχυση των στενών αμερικανικών συμφερόντων υπεράνω των διεθνών συμμαχιών. Τα διπλωματικά ταξίδια του Βρετανού υπουργού των Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον και η προσωπική του εμπειρία στις ΗΠΑ του επιτρέπουν να έχει μία ειλικρινή κατανόηση των αμερικανικών απόψεων. Οι πρόσφατες διπλωματικές επιτυχίες, όπως το δείπνο του Σεπτεμβρίου με τον Τραμπ στον Πύργο Τραμπ στη Νέα Υόρκη και η ταχεία τηλεφωνική επικοινωνία μετά την απόπειρα δολοφονίας του, έχουν θεωρηθεί σημαντικά βήματα προς μία σταθερότερη διαχείριση των σχέσεων. Ωστόσο, η συνεχής ένταση και οι συχνές δημόσιες εκρήξεις του Τραμπ στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς και η πολιτική αστάθεια που φέρνει, αναμένεται να παραμείνουν σημαντικές προκλήσεις.
Η ενδυνάμωση της αμυντικής ανεξαρτησίας της Ευρώπης και η αυξημένη εστίαση της Αμερικής προς την Ασία, ειδικά με τον αυξανόμενο εκσυγχρονισμό του κινεζικού ναυτικού, είναι θέματα που ο Λάμι έχει ήδη θίξει ως κεντρικά στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ. Επίσης η αμφιθυμία της Ουάσινγκτον υπό την ηγεσία του Τραμπ απέναντι στο ΝΑΤΟ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς θα μπορούσε να υπονομεύσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ευρώπης, αφήνοντας την κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ εκτεθειμένη σε πιέσεις για μεγαλύτερη συμμετοχή ή ακόμα και για αύξηση των δαπανών στον τομέα της άμυνας.
Επίσης η Βρετανία βρίσκεται σε διαδικασία εδραίωσης της δικής της ανεξάρτητης εμπορικής πολιτικής μετά το Brexit, και ένας από τους σημαντικότερους στόχους της είναι μια προσοδοφόρα εμπορική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τραμπ, ως υποστηρικτής του Brexit, είχε δείξει ενδιαφέρον για τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας με το Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, η προσέγγιση του Τραμπ στον τομέα αυτό είναι “σκληρή” – αύξηση των εμπορικών δασμών - με την τάση να διαπραγματεύεται επιθετικά, απαιτώντας όρους που ευνοούν κυρίως τα αμερικανικά συμφέροντα. Μια συμφωνία με το Λονδίνο θα μπορούσε να ενισχύσει το διμερές εμπόριο, αλλά ενδεχομένως με κόστος την αυξημένη πρόσβαση των αμερικανικών προϊόντων στη βρετανική αγορά, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά τους τοπικούς παραγωγούς, ειδικά στους τομείς της γεωργίας και των τροφίμων.
Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι ένας ακόμη τομέας όπου ενδέχεται να επηρεαστεί η συνεργασία των δύο χωρών. Ο Τραμπ, που κατά την πρώτη προεδρία του οι ΗΠΑ είχαν αποχωρήσει από τη Συμφωνία των Παρισίων, εκφράζοντας σκεπτικισμό για την κλιματική αλλαγή, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να αντιτίθεται σε σημαντικές διεθνείς πρωτοβουλίες για τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Το Ηνωμένο Βασίλειο από την άλλη μεριά εξακολουθεί να επενδύει στην πράσινη ανάπτυξη και να υποστηρίζει διεθνείς προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος. Αναμένεται η επανεκλογή Τραμπ να επηρεάσει την πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση σε παγκόσμιο επίπεδο και να φέρει τη Βρετανία σε δύσκολη θέση.
Τέλος, σε επίπεδο κοινής γνώμης, η προεδρία Τραμπ μπορεί να ενισχύσει τις διχαστικές τάσεις που έχουν εμφανιστεί και στο Ηνωμένο Βασίλειο, με αντίκτυπο στις πολιτικές ισορροπίες. Η ρητορική του Τραμπ, που συχνά χαρακτηρίζεται από λαϊκισμό και ακραία στοιχεία, ενδέχεται να επηρεάσει ανάλογες πολιτικές φωνές στη Βρετανία και να προκαλέσει εντάσεις στην εσωτερική πολιτική σκηνή, καθώς η χώρα πασχίζει να διαχειριστεί τις προκλήσεις μετά το Brexit.
