Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Απόψεις>>Η Κοινωνική πατερίτσα και το σύνδρομο διασυνδεόμενου Νοσοκομείου

banner roots

Η Κοινωνική πατερίτσα και το σύνδρομο διασυνδεόμενου Νοσοκομείου
15.07.2019 | 18:25

Η Κοινωνική πατερίτσα και το σύνδρομο διασυνδεόμενου Νοσοκομείου

Συντάκτης:  Παναγιώτης Σκαπέτης
Κατηγορία: Απόψεις

Σκέψεις Γιάννη Πετράκη

Στο ίδιο έργο θεατές με ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα Γιατρών, Νοσηλευτών, Λοιπού Προσωπικού, Διοικητών, Υποδιοικητών, Παραδιοικητών αλλά πρωτίστως πολιτών και ασθενών. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον και ειλικρινή διάθεση υποστήριξης των όσων διαδραματίζονται στο Νοσοκομείο Λήμνου αλλά είμαι μακριά και θα ήθελα να μου επιτρέψετε να παραθέσω λιγοστές και ταπεινές σκέψεις που δεν επιζητούν διάλογο, γιατί ο πολύ θόρυβος βλάπτει σοβαρά την Υγεία.

Μα θα μου πείτε, αν δεν φωνάξεις, πως θα γυρίσει ο Υπουργός και η Μυτιλήνη να μας ακούσει? Σύμφωνοι, πρέπει να φωνάξει η κοινωνία και όλοι οι θεσμικοί, γιατί το να μην μπορείς να κάνεις ένα επείγον χειρουργείο ή να διασφαλίσεις μία πραγματική Παθολογική εφημερία προσομοιάζει «εγκεφαλικό επεισόδιο»… Στο κάτω κάτω, μόνο οι Υπουργοί λύνουν τέτοια ζητήματα και ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος! Υπάρχει όμως και η εμπιστοσύνη προς το Νοσηλευτικό ίδρυμα που πρέπει να σκεφτούμε όλοι όταν διαμαρτυρόμαστε, καθώς και το σύνδρομο του «κατώτερου» Διασυνδεόμενου Νοσοκομείου που πρέπει κάποια στιγμή να αποβάλλουμε, γιατί αυτά είναι σαν την «υπέρταση» και τον «διαβήτη» – τους σιγανούς και ύπουλους δολοφόνους.

Στα περί διασύνδεσης λοιπόν. Χάρηκα με τις πρότερες ανακοινώσεις περί αποσύνδεσης και μακάρι να ολοκληρωθούν αλλά φοβάμαι ότι σε κακό θα μας βγει (παρεμπιπτόντως δεν έχω δει σχετική νομοθετική ρύθμιση αλλά αλλού το πάω). Γιατί? Πολύ απλά δεν φταίει η διοικητική εξάρτηση για το ελλιπές ανθρώπινο δυναμικό, ούτε για τα μικρά νούμερα του προϋπολογισμού. Κάποια νησιά που δεν ήταν έδρες Περιφερειών ή Νομού είχαν δυσανάλογους πόρους ή άλλα μικρότερα νησιά του Αιγαίου είχαν αξιοπρεπέστατα όρια Εξόδων για φάρμακα και υπηρεσίες, έναντι άλλων με τίτλους και γεωγραφικές περγαμηνές. Το παραγόμενο έργο υγειονομικής περίθαλψης και πρόληψης και η Βουλευτική πίεση είναι αυτές που φέρνουν νούμερα, οπότε αν αποσυνδεθούμε χωρίς να μας κρατάει το χέρι βουλευτής και Υ.Πε., τότε απλά με το ίδιο νούμερο θα πρέπει να καλύψουμε και άλλα διοικητικά βαρίδια.

Το σύνδρομο κατώτερου Νοσοκομείου βλάπτει και την εμπιστοσύνη στους εναπομείναντες γιατρούς και λοιπό προσωπικό. Δεν θεωρώ ότι φταίνε οι ελλείψεις για τον μηδενικό αριθμό γεννήσεων – ίσως φταίει περισσότερο η έλλειψη εμπιστοσύνης των νεαρών μελλοντικών μαμάδων. Όταν αποβάλλουμε το σύνδρομο και κληρονομήσουμε προσωπικά και όλοι μαζί την προάσπιση των όσων έχουμε, τότε θα ανοίξει η πόρτα. Μιλώντας για πόρτες, οι προκηρύξεις θα έρθουν, είτε όπως καλή ώρα τώρα - μέσω παραθύρου ή διά της προβλεπόμενης οδού προσλήψεως μόνιμου και επικουρικού προσωπικού. Το πρόβλημα είναι τα κίνητρα προσέλκυσης και διατήρησης ανθρώπινου δυναμικού καθώς και η συνεχής «Διαφήμιση» του Νοσοκομείου. Άρα, κάθε συνάντηση και συζήτηση στο καφενείο, στο Νοσοκομείο και στην κοινωνία θα πρέπει να αρχίζει με το τι κάνω ΕΓΩ για να φέρω και να κρατήσω έναν επιστήμονα υγείας! Μόνο έτσι σαν κοινωνία της Λήμνου θα δωρίσουμε την «κοινωνική Πατερίτσα» στο Νοσοκομείο μας μέχρι να ορθοποδήσει. Για να μην κουράσω θα σταματήσω εδώ και δεν θα αναφερθώ στο ρόλο Δήμου και Περιφέρειας όταν πρόκειται για κίνητρα μεταφοράς, σίτισης, διαμονής κλπ. ή και του Συλλόγου Φίλων του Νοσοκομείου Λήμνου που δεν γνωρίζω αν υπάρχει. Μπορώ όμως ΕΓΩ να βοηθήσω τον Ιατρικό Σύλλογο και τον Σύλλογο εργαζομένων του Νοσοκομείου, παρέχοντας καταστατικό και προτεινόμενο πλάνο ενεργειών 2019-2020. Και μία χάρη από εσάς – φίλοι δημοσιογράφοι, σας παρακαλώ αναγράφετε τη λέξη νοσοκομείο με «Ν» κεφαλαίο.

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το

stenos400x400

 

youtube channel