Θα έρθει ξανά στις 6 Σεπτέμβρη το βράδυ να του το θυμίσει. Ως τότε όμως ας τη δώσει φώτιση και καθαρό μυαλό να βγει από τα διλλήματα. Τσίπρας ο ένας γιός, Μητσοτάκης ο άλλος. Ποιανού να κάνει το χατίρι; Αι στο καλό θα κάνω ότι θέλω εγώ καταλήγει. Ανάβει ένα δεύτερο κερί, κάνει ένα μακρύ σταυρό και κοιτάζει προς την κορφή του θεόρατου καμπαναριού . Αχ αυτές οι καμπάνες πότε θα σημάνουν την ανάστασή μας αναρωτιέται.
Την ώρα που η γιαγιά μιλάει με τον Άγιο, η φύση εκθέτει τους πίνακές της λίγο πιο πέρα. Ο χώρος ιδανικός και ο φωτισμός τέλειος. Θάλασσα, ουρανός , αλμυρίκια, κτίσματα γεμάτα γλυκές αναμνήσεις. Η αστιβιά με την τέλεια δομή της σε ένα απαλό γκρίζο . Παράξενη επιλογή του καλλιτέχνη. Ο αμάραντος με το ροζ και τα αγκάθι με το πράσινο που αντέχει ακόμα Ιούνης μήνας. Και ανάμεσά τους η κορυφαία δημιουργία. Πάνω σε μια πέτρα που οι άνθρωποι την κοιτούν αλλά δεν τη βλέπουν, τα ζώα την πατούν, και τα σκαθάρια βρίσκουν από κάτω της προστασία, η φύση ζωγράφισε, και ο Λεονάρδο Ντα Βίντσι υποκλίνεται.
Αυτό το κορυφαίο δημιούργημα σας παρουσιάζουμε σήμερα. Σιγά θα μου πείτε. Όλος ο τόπος γεμάτος τέτοιες πέτρες είναι. Έχετε δίκιο. Όλος ο τόπος ένα μουσείο της φύσης είναι. Κάθε ματιά μας μία πινακοθήκη βλέπει. Αρκεί να έχουμε τα μάτια της ψυχής να τη δούμε, και την καθαρότητα του μυαλού να την εκτιμήσουμε. Η ομορφιά βρίσκεται παντού.
