Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Απόψεις

banner roots

Απόψεις

22.05.2013 | 15:39

Γράφει ο Προκόπης Δούκας

“Μα καλά, οι ίδιοι δεν συναισθάνονται οτι εκτίθενται με αυτή την ιστορία”; Με αυτή την ειλικρινή απορία, ένας από τους πιο γνωστούς και ταλαντούχους ηθοποιούς μας, που βρίσκεται στην εμπορική και καλλιτεχνική του ακμή, εξέφρασε την έκπληξη του για τις διαφαινόμενες τοποθετήσεις μελών στο Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου, ένα από τα επεισόδια που ταλανίζουν τον πολύπαθο δημόσιο βίο μας.

22.05.2013 | 14:10

Γράφει η Αγγελική Σπανού

Τελευταία μας απασχολεί το θέμα της οπλοφορίας στη Βουλή. Δεν εξετάζουμε από πού και ως πού έχουν δικαίωμα να οπλοφορούν οι βουλευτές, αλλά συζητάμε αν πρέπει να μπαίνουν ή όχι αρματωμένοι στο Κοινοβούλιο. Κάπως έτσι χάνεται η λογική. Ακριβώς όπως όταν αντί να αναγνωρίσει το μεγαλύτερο κυβερνών κόμμα ότι υπάρχει πρόβλημα φασισμού και να συμβάλει στη λύση του, εμφανίζει τους ναζιστές κάπως σαν ΣΥΡΙΖΑ της άλλης πλευράς και αναπτύσσεται στα σοβαρά προβληματισμός για το αν είναι το ίδιο ακραίοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τους υμνητές του Χίτλερ.

Το αυτονόητο είναι πια αντικείμενο διαπραγμάτευσης και σε λίγο μπορεί να φαίνεται σαν κάτι παράξενο.

22.05.2013 | 09:07

Γράφει ο Χρήστος Χωμενίσης

«Πώς θα θελα να ξεριζώσω τις γλώσσες και τα αρχίδια αυτών των πιθήκων!», έγραψε ένας παλιός μου φίλος στο facebook, κάτω από μια φωτογραφία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Η υποδοχή της φαντασίωσής του ήταν θριαμβευτική: Διακόσια likes πήρε μέσα σε μία ώρα. «Κατήντησες ανεπαισθήτως σαν κι εκείνους;», τον ρώτησα. Όχι μονάχα διέγραψε αυθορεί το σχόλιό μου, αλλά με πέταξε και στο πυρ το εξώτερον. «Δεν θέλω να έχω πλέον καμιά σχέση μαζί σου!», μου ανακοίνωσε. Θα με θεώρησε φαίνεται μαλθακό, φλώρο. Μπορεί -ποιος ξέρει;- και να με υποπτεύθηκε ακόμα ως κρυφοσυμπαθούντα τα ναζιστικά καθάρματα…

22.05.2013 | 03:25

My medical choice, ©New York Times

Angelina Jolie

Η μητέρα μου πολέμησε τον καρκίνο για περίπου μία δεκαετία και πέθανε στα 56 της. Ίσα που πρόλαβε να κρατήσει στην αγκαλιά της το πρώτο της εγγόνι. Τα υπόλοιπα όμως παιδιά μου δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσουν την καλοσύνη και την αγάπη της.

Μιλάμε συχνά για τη «μανούλα της μανούλας» και βρίσκω τον εαυτό μου να προσπαθεί να τους μιλήσει για την ασθένεια που την πήρε μακριά μας. Με έχουν ρωτήσει αν το ίδιο μπορεί συμβεί και σε μένα. Πάντα τους έλεγα να μην ανησυχούν, όμως η αλήθεια είναι πως έχω κι εγώ το «ελαττωματικό» γονίδιο BRCA1, που αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο να εμφανίσω και εγώ καρκίνο του μαστού ή των ωοθηκών.

22.05.2013 | 02:56

Γράφει ο Θανάσης Σκόκος

«Νευρικότητα, τρέμουλο, άνοια, ανορεξία, παρορμητικά οξυμένες αισθήσεις, έντονες παραισθήσεις, ακραία επιθετική συμπεριφορά, υψηλός πυρετός, έντονη καρδιακή αρρυθμία, αμνησία, απώλεια βάρους (ιδιαίτερα λίπους), οστεωμένο πρόσωπο, διεσταλμένες κόρες ματιών, πολυήμερη αϋπνία (insomnia), ανηδονία. Ξύνεσαι με μανία, γδέρνεσαι, πληγιάζεσαι, γιατί πιστεύεις ότι κάτω από το δέρμα σου κυκλοφορούν ζωύφια. Είναι δύσκολη η αποτελεσματική ιατρική φροντίδα όταν ο χρήστης καταρρεύσει. Ιδιαίτερα μια λάθος φαρμακευτική αγωγή μπορεί να αποβεί και επικίνδυνη. Το πιο καλό φάρμακο ίσως είναι να κοιμηθεί μερικές ημέρες».

21.05.2013 | 10:52

 

Του Αριστου Δοξιαδη

Πληθαίνουν τα θετικά μηνύματα για την ελληνική οικονομία στον ξένο Τύπο αλλά και στις χρηματαγορές. Καλό αυτό, αλλά να μη μας ξεγελάει. Η παραγωγή είναι πολύ ισχνή, το κράτος πολύ προβληματικό, οι ανισορροπίες και οι ανισότητες επίμονες.

20.05.2013 | 13:53

Με ρεαλισμό, ειλικρίνεια και χωρίς προσπάθεια υπερβολών ή εξωραϊσμών, ο Ντίνος Κουτσολιούτσος γράφει για την προσωπική του εμπειρία και για τους ομοφυλόφιλους κοινωνικούς μετανάστες, που όπως αυτός αναγκάστηκε να αφήσει τη χώρα εξαιτίας του ρατσισμού που βίωνε.

Ακολουθεί το άρθρο του Ντίνου Κουτσολιούτσου στην ιστοσελίδα reporter όπου καταγράφει τον πόνο της μετανάστευσης και τον ρατσισμό και τα όρια που αισθάνθηκε να του υποβάλλουν στην Ελλάδα:

«Στο σημερινό μου άρθρο, δεν θα με κακίσουν, ελπίζω, οι αγαπητοί αναγνώστες του reporter, εάν αναφερθώ αυτοβιογραφικά σε δύο, για μένα, αλληλένδετα θέματα, που σημάδεψαν τον 67χρονο βίο μου, όσο, ίσως, κανένα άλλο.

18.05.2013 | 14:46

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

«Σας παρακαλώ, μη σκέφτεστε συνέχεια πώς να τον τιμωρήσετε, να τον επιτιμήσετε, να τον διορθώσετε! Ας σκεφτούμε καλύτερα με ποιον τρόπο η επιρροή μας σε όλα όσα πρόκειται να συμβούν θα αντισταθμίσει τη δική του και θα υπερισχύσει». Ο αφορισμός αυτός του Νίτσε («Χαρούμενη σκέψη», 321) μου ήρθε στο μυαλό μετά τα χθεσινά κοινοβουλευτικά πεπραγμένα.

18.05.2013 | 14:34

Του Κωνσταντίνου Ζούλα

«Αιώνες πριν την επανάσταση, λειτουργούσε ο θεσμός των κοινοτήτων που με όλες τις ατέλειες και τις τοπικές ιδιομορφίες του είχε εθίσει τους Ελληνες σε ένα σύστημα αντιπροσωπευτικό. Σε ένα σύστημα, δηλαδή, που έστω κι αν δεν είχε παράλληλες ή παραπλήσιες διαφορές με άλλες χώρες... μπλα, μπλα, μπλα».

17.05.2013 | 21:41

Γράφει ο Αύγουστος Κορτώ

Θυμάμαι να χαζεύω τα μπούτια των συμμαθητών μου που έπαιζαν μπάλα. Έξι ετών, όμως το σώμα ήξερε τι λαχταρούσε. Όπως ήξερε και το μυαλό πως η επιθυμία αυτή δεν έπρεπε να μου ξεφύγει. Πώς το ήξερε; Ας όψονται τα αστεία, τα πάντοτε αθώα καλαμπούρια, η ασυναίσθητη ή και καθ’ όλα συνειδητή χλεύη γονιών και θείων κι ανθρώπων που δεν ήθελαν να καταλάβουν τους ανθρώπους.

stenos400x400

 

youtube channel